- дастанбӯй
- [دستنبوي]1. навъи зомучае (ҳандалаке), ки ба андозаи себ буда, фақат барои бӯидан ба кор меравад2. ҳар чизи хушбӯй, ки барои бӯидан дар даст гирифта мегарданд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.